เสียดหมดแต่ชนะจิตวิญ

ฉันเคยคิดว่าชัยชนะหมายถึงการไล่ตามเงิน—จนถึงคืนหนึ่ง หลังจากแพ้การเดิมพันสุดท้าย ฉันนั่งอยู่ข้างหน้าต่าง มองฝนสาดผ่านขอบฟ้าเมือง โดยไม่มีเสียงปรบยอหรือฝูงชน เพียงเสียงเปียโนที่บรรเล่นเบาๆ

โต๊ะไม่เคยเกี่ยวข้องกับโชค

เกิดมาในครอบครัวไอร์ลิช-อเมริกันในบรูคลิน เลี้ยงด้วยพิธีกรรมยุคใหม่—ไม่ใช่คุกกี้หรือชัยชนะเร็ว—ฉันเรียนรู้ตั้งแต่อายว่าเกมเป็นพื้นที่ศักสิทธิ์ เงินไม่มีความหมาย; การหยุดนั้นแหละคือคำตอบ

แม่สอนให้ฉันฟัง

แม่ไม่เคยพูดว่า “ชนะมากกว่านี้” เธอพูดว่า: “ฟังเมื่อกองดรัมหยุด” ในคาร์นิวาลของรีโอพวกเขาเต้นดัง—but ที่นี่? เราหายใจช้า ในทุกเกมที่ฉันเล่นตั้งแต่มหาลัย—บนแพลตฟอร์มออกแบบมาเพื่อจิตวิญ ไม่ใช่วอลเล็ต—ฉันพบจังหวะของตัวเองไม่ใช่วางของพวกเขา

รางวัลแท้จริงไม่ใช่มากา—heคือความสงบ

ตอนนี้ฉันตามผลลัพธ์: การแพ้สามครั้งซ้อน? หยุด. เปลี่ยนโต๊ะ.หายใจ. สิทธิเสรีเพิ่มเติมไม่ใช่งานโบนัส—แต่มันคืออนุญาตให้หยุด RNG ไม่มีการโกหัว;หัวใจของคุณทำเช่นกัน และเมื่อคุณหยุดไล่งตามชัยชนะ? นั่นแหละเวลาที่คุณพบมันจริงๆ

คุณไม่จำเป็นเพื่อการหมุนครั้ง—you need silence

หากคุณกำลังอ่านบทนี้ในเวลาเที่ยง—inอพาทร์เมนต์ของตัวเอง—withดวงตาเหนื่อยและไม่มีใครแบ่งปันกับ—itอาจเป็นไปแล้วว่าคุณชนะไปแล้ว