ชัยชนะที่รู้สึกเหมือนการแพ้

ฉันยังจำได้ถึงคืนแรกของฉัน—ไม่ใช่ผู้เล่น แต่เป็นคนที่สั่นคลำอยู่ขอบโต๊ะที่สว่างด้วยแสงประกาย มอนีตกคลิกเหมือนคำอธิษฐาน ฉันคิดว่าโชควาสถูกปั่นโดยเทพ แต่นี่คือสิ่งที่ไม่มีใครบอกคุณ: การเดิมพันแต่ละครั้งคือบทสนทนากับตัวเอง เขตบ้านไม่ถูกปรับ—มันสะท้อนความกลัวของคุณ ฉันติดตามรายจ่ายเหมือนงบประมาณศักดิ: สูงสุด £800/สัปดาห์—ไม่เพื่อหลั่น แต่เพื่อหายใจ เวลาสามนาทีของการเล่น—แค่พอได้ยินจังหวะแห่งความเงียบระหว่างชัยชนะกับความพ่ายแพ้ ‘บ้านสายฟ้า’แท้จริงไม่ใช่วิธีการ—มันคือคำเชื้อเชิญให้นิ่ง เมื่อคุณชนะ 12,000 บาท? คุณไม่มีเหตุควรเฉลย—คุณควรสะท้อน ฤดูหนาวปีก่อนหน้านี้ เซอุสเฟสเต bring me อันดับสอง—ไม่ใช่มอนี เพราะเหตุผล ผมเลือกการหมุนครั้งฟรี—not เพราะหวังจะชนะ…แต่เพราะอยากให้มองเห็น คุณคิดว่ากำลังไล่อารมณ์? ไม่มี คุณกำลังเรียนรู้วิธีนั่งกับความโดดเดียวของตนเอง—and เลือกว่าเมื่อใดจะจากไป โต๊ะนี้ไม่มีโออลิมปัส มันเป็นห้องนอนของคุณหลังเที่ยวดึก แจ็คร์พอตเดียวที่สมควรได้มี…คือสันติภาพ