Noong mawala ko ang 27 round, natutunan kong ang totoo'y tagumpay ay nasa kaliwan, hindi sa panalo. Ito ang aking kuwento tungkol sa espiritu, kahinahan, at tahimik na pagpapasya.

Alam ko ang tunay na kaligiran sa BaJiaLe—hindi pag-asa, kundi isang ritwal ng pagpapasya. Sa pamamaraan ng aking dual na kultura, binuksan ko ang bawat kamay bilang pagpili, hindi pagsakop.

Nang mag-isip ako na ang paglalaro ay para manalo—hanggang natutunan kong ito ay ritwal. Sa isang gabi sa Chicago, ang takot ko ay naging kapayapaan. Hindi tungkol sa pera—kundi sa pagkikin sa sariling puso.